ارزیابی و مقایسه تشخیص های کلینیکی و پاراکلینیکی واژینیت های کاندیدیایی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان شاهرود، ۸۶-۱۳۸۳

چکیده: زمینه و هدف: کاندیدیاز دومین عفونت شایع در مهبل و کاندیدا آلبیکانس علت 90% عفونت های قارچی واژن است. از آنجایی که داروهای ضد قارچ در ردیف پر فروش ترین داروهای واژینیت می باشند، لذا این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه تشخیص های بالینی با آزمایشگاهی واژینیت های کاندیدیایی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان شاهرود انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی آینده نگر بود که بر روی 300 خانم با علایم واژینیت مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان شاهرود انجام شد. دو نمونه گسترش ترشحات ابتدا از آندوسرویکس و سپس اگزوسرویکس بر روی دو لام تهیه و سپس یک نمونه از ترشحات کلدوساک خلفی بیمار در داخل لوله سرم فیزیولوژی گرفته شد و پرسشنامه تهیه شده توسط ماما تکمیل گردید. لام ها و لوله سرم فیزیولوژی توسط روش های آزمایشگاهی استاندارد (کشت، اسمیر مستقیم و تعیین ph و پاپ اسمیر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از طریق روش های آماری شاخص های حساسیت و ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و منفی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج بالینی، در 132 نفر (44%) عفونت کاندیدیایی گزارش شد. در حالی که این عفونت در نتایج کشت 30 نفر (10%)، اسمیر مرطوب 111 نفر (37%) و در بررسی سیتولوژی هیچ موردی کاندیدیا گزارش نشد. مقدار ph واژن به منظور تشخیص واژینیت کاندیدیایی بر اساس نتایج بالینی 01/5، اسمیر مرطوب 52/5، کشت 8/5 و پاپ اسمیر 71/5 بود. حساسیت روش معاینه فیزیکی در مقایسه با کشت در نشان دادن عفونت کاندیدیایی 33/63% به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به منظور اجتناب از تجویز غیر ضروری دارو و پیشگیری از عوارض ناشی از مصرف داروها، انجام برخی آزمایشات پاراکلینیکی در بیماران علامت دار مشکوک توصیه می شود.